دوره 8، شماره 13، 1402، صفحات 45 - 59

نویسندگان : عاطفه اکبری طاحونه* ¹

چکیده :
مهم‌ترین عامل موفقیت نظام آموزش‌وپرورش، کارکنان آن سازمان محسوب می‌شوند و باتوجه‌به هدف آموزش‌وپرورش که تعلیم‌وتربیت انسان‌ها است، می‌توان گفت که نیروی انسانی در سازمان آموزش‌وپرورش نسبت به سایر سازمان‌ها اهمیت بیشتری دارد. هدف پژوهش حاضر بررسی ارتباط مدیریت کوانتومی با توانمندسازی روان‌شناختی کارکنان(موردمطالعه کارکنان آموزش‌وپرورش شهر داراب) بود. پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی و جامعه آماری آن شامل کلیة کارکنان شاغل در اداره آموزش‌وپرورش شهر داراب در سال 1402-1401 به تعداد 116 نفر بود که از بین آن‌ها با استفاده از روش سرشماری همه کارکنان به‌عنوان نمونه آماری انتخاب شدند و پرسش‌نامه‌های مدیریت کوانتومی الطافی(1390) با پایایی 0.91 و پرسش‌نامه توانمندسازی روانشناختی اسپریتزر(1995) با پایایی 0.95 را تکمیل نمودند. داده‌های جمع‌آوری شده با روش همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه مورد تحلیل قرار گرفتند. یافته‌های پژوهش نشان داد که مدیریت کوانتومی با توانمندسازی روان‌شناختی کارکنان آموزش‌وپرورش شهر داراب رابطه مثبت و معنی‌دار وجود دارد. همه ابعاد مدیریت کوانتومی با توانمندسازی روان‌شناختی کارکنان آموزش‌وپرورش شهر داراب رابطه مثبت و معنی‌دار دارند.

کلمات کلیدی :
توانمندسازی روان‌شناختی، مدیریت کوانتومی