دوره 7، شماره 9، 1401، صفحات 16 - 23

نویسندگان : فیض محمد اله یاری* ¹

چکیده :
براي تبيين رفتار هدفمندي که در طي دوران طولاني از زندگي به خصوص در زمان تحصیل صورت مي گيرد، خود پنداره تحصیلی به کار برده مي شود. هر جا تجربه اي با ديدگاه دانش‌آموزان نسبت به خود سازگاري داشته باشد تأثيرات آن تجربه مورد استفاده قرار مي‌گيرد اما هنگامی‌که تجربه با خودپنداره فرد مطابقت نداشته باشد و تأثیرات تجربه فوق مضطرب كننده و براي فرد غيرقابل تحمل شده و گوشه گير مي شود. بر این اساس هدف تحقیق بررسی تاثیر خود پنداره تحصیلی بر نگرش تحصیلی دانش‌آموزان تعیین شد. روش پژوهش حاضر ازحیث هدف،کاربردی؛ و ازحیث ماهیت، توصیفی- پیمایشی از نوع همبستگی است. جامعه آماری پژوهش حاضر کلیه دانش آموزان پسر پایه دهم شهر سراوان رشته ریاضی تشکیل می دهند که تعداد آنها 110 نفر می باشد. حجم نمونه با استفاده از جدول مورگان و به صورت تصادفی 86 نفر انتخاب شدند. ابزار پژوهش دو پرسشنامه خود پنداره تحصیلی و نگرش تحصیلی می باشد. پایایی پرسشنامه از طریق آلفای کرونباخ برای خودپنداره تحصیلی 76/0 و نگرش تحصیلی 83/0 بدست آمد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آمار استنباطی همچون آزمون ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون با نرم افزار SPSS 20 استفاده شد. نتایج نشان داد خود پنداره تحصیلی بر نگرش تحصیلی دانش‌آموزان تاثیر دارد.

کلمات کلیدی :
خود پنداره تحصیلی، نگرش تحصیلی، دانش‌آموزان